اختلال دوقطبی، که به آن افسردگی شیدایی هم گفته میشود، یکی از اختلالات روانی است که باعث میشود فرد احساساتش به طور شدید و ناگهانی تغییر کند. کسانی که به این اختلال دچارند، ممکن است به طور غیرقابل پیشبینی از حالت شاد و پرانرژی به افسردگی عمیق برسند و برعکس. این تغییرات در خلقوخو میتوانند بر زندگی روزمره، روابط و کار آنها تأثیر بگذارند.
در اختلال دوقطبی، معمولاً دو حالت اصلی وجود دارد:
علت دقیق اختلال دوقطبی هنوز کاملاً مشخص نیست، اما میتوان گفت که ترکیبی از عوامل ژنتیکی، شیمیایی و محیطی در بروز آن نقش دارند. اگر در خانواده کسی به اختلال دوقطبی مبتلا باشد، احتمال ابتلا به این اختلال در فرد افزایش مییابد.
خوشبختانه اختلال دوقطبی قابل درمان است. با کمک پزشکان و روانشناسان میتوان علائم این اختلال را کنترل کرد. درمانها معمولاً شامل داروها (مانند تثبیتکنندههای خلق) و درمانهای روانشناختی (مانند مشاوره و رواندرمانی) هستند که به فرد کمک میکنند تا خلقوخوی خود را بهتر مدیریت کند.
در نهایت باید یادآور شویم که افراد مبتلا به اختلال دوقطبی همانند هر فرد دیگری سزاوار حمایت و درک هستند. این اختلال بخشی از آنهاست، نه تمام آنها. با پذیرش و حمایت از کسانی که با این اختلال دستوپنجه نرم میکنند، میتوانیم به آنها کمک کنیم تا زندگی خود را به بهترین شکل ممکن ادامه دهند...